شاید برای شما که در شهر زندگی می کنید و هر روز صبح فرزندان دلبندتان را تا مدرسه همراهی می کنید و با هر موفقیت و هر قدم کوچک و بزرگ او همراه می شوید، داستان موفقیت های کودکان روستایی جالب باشد. این کودکان و  نونهالان روستاهای ایران، زندگی و تحصیل شان، تفاوت‌های چشمگیری با بچه های شهری دارد. یکی از ابتدائی ترین تفاوت ها میان کودکان روستائی و فرزندان شهرنشین، در نوع مدارسی است که در آن درس می خوانند.

فاصله ۱ میلیارد هزینه مدرسه شهری با ۱ میلیون در مدرسه روستایی
در جلسه ای با حضور فعالان و خیرین در تهران، ‌یکی از مدیران مدارس ۱ میلیارد تومان پول برای جبران کسری‌ها و مشکلات یک سال فعالیت مدرسه تحت مدیریتش تقاضا کرد. توضیحات او اغلب حاضران در جلسه را قانع کرده بود. ‌نوبت به من که رسید با نارحتی به جمع آنها گفتم خواسته آنها در شرایطی که با یک میلیارد تومان می شود  ۲۰۰مدرسه روستائی یا حتی بیش از آن را در طول یک سال مورد حمایت قرار داد، ‌باعث خجالت است. ‌به آنها گفتم چطور در شرایطی که سرانه آموزش و پرورش به اغلب مدارس دولتی در روستا به سالی کمتر از ۱ میلیون تومان می رسد که آنهم با دو سال تاخیر پرداخت می شود، ‌می توانید چنین درخواستی بکنید؟!
آن هم در شرایطی که ساکنین شهرها و بخصوص آنها که فرزندانشان را به چنان مدارسی می فرستند، ‌با این قبیل اعداد و ارقام آشنا هستند و به همین دلیل چنین مدارس و کسب و کارهایی در شهرهای بزرگ ایجاد شده است.
هزینه ثبت نام و تحصیل فرزندان و کودکان ساکن در شهرها در مقطع ابتدایی، اغلب ارقامی بین ده تا بیست میلیون تومان شهریه سالیانه است. این را مقایسه کنید با شرایط کودکان روستائی که در مدارس عادی، سالیانه ۵۰ هزارتومان و در مدارس شبانه‌روزی، سالیانه ۴۰۰ هزار تومان هزینه ثبت نام دارند که آنهم اغلب قابل تامین نیست.

پول الزاما باعث موفقیت نشده است
حال باید پرسید دانش آموز شهری که هزینه تحصیل او سالیانه ۲۰ میلیون تومان می شود با دانش آموز روستایی که تحصیلش سالیانه ۵۰ هزار تومان هزینه دارد، چه تفاوت هایی با هم دارند؟ گاهی می بینیم که چه بسیار دانش آموزان مدارس روستایی کشور که راه موفقیت و دستیابی به قله های علم و عمل و حضور در بهترین دانشگاه ها و برنده شدن در جدی ترین رقابت ها را می پیمایند؛ در حالی که شاهدیم میلیون ها تومان هزینه دانش آموزان شهرنشین، الزاما باعث موفقیت آنها نشده است.
البته منظور سخن این نیست که فرزندان خود را به مدارس با کیفیت! یا گرانقیمت شهری نفرستید، این یک شیوه زندگی است و خیلی ها سال‌ها و بلکه نسل هاست که به آن عادت دارند و موضوعی عادی است. ولی چیزی که از هیچ کس پذیرفته نیست و هیچ وجدان آگاهی نمی‌تواند در خلوت خودش را توجیح کند،‌ مسئولیتی است که تک تک ما در قبال دیگران داریم.
چه اشکالی دارد که در کنار تامین شهریه فرزندی که به مدارس گرانقیمت شهری میفرستیم، ‌درصدی از همان مبلغ را هم صرف تامین هزینه تحصیل یک یا چند دانش آموز شاغل به تحصیل در مدارس روستاها یا جبران کسری بودجه مدارس روستایی کنیم؟

ایده راه اندازی جایزه علمی نادهی
فاصله اعداد و ارقام و هزینه های صرف شده برای تحصیل یک فرزند شهری با نتیجه ای که کودکان نخبه روستایی با کمترین امکانات بدست آورده و می آورند، دقیقا گاهی برعکس است. روزی که به این اندیشیدیم و نتایج عملی اش را تصویر می کردیم، به ایده ای رسیدیم به نام راه اندازی «جایزه علمی نادهی»؛ این جایزه، ایده و تلاشی است برای حمایت از استعدادهای روستایی که اکنون سه سال است در شهرستانی کوچک با بیش از ۵۵ مدرسه روستایی برگزار می شود. متولیان جایزه نادهی تلاش دارند تا با انتخاب کودک و نوجوان موفق در مدارس روستایی را تشویق کنند. دانش آموزانی که موفق شده اند عناوین اول در جشنواره ها و مسابقات کشوری و استانی را کسب کنند.
کودکان و نوجوانانی که توانسته اند با همه کمبودها و سختی های زندگی و ناهمراهی های محیط و انسان های اطراف خود بجنگند و با مشکلات روبرو شده و راهی به سوی موفقیت در سطح استان خراسان رضوی بیابند. موفقیتی که ثابت می‌کند چگونه پشتکار و تلاش و خواستن می تواند بر همه نبودن‌ها و مضیقه ها چیره شود.

مراسم امسال جایزه نادهی
امسال هم در مراسم جایزه علمی نادهی میزبان کودکان و معلمان و مربیان همراه آنها بودیم و موفق شدیم تا سهم اندکی در همراهی و تشویق آنها بر عهده بگیریم. نکته تازه در مراسم امسال این بود که تلاش کردیم تا برنامه را کودکان و نوجوانان ارائه کنند و خود آنها درباره تلاش و کارشان توضیحات ارائه کنند. هنگام برگزاری مراسم، شوق و نشاطی وصف ناشدنی در چشم های تیزبین و با هوش آنها دیده می شد.
مثل دو سال گذشته روی دو نکته تاکید شد: نخست آنکه برگزارکننده این مراسم و اهدا کننده این جایزه اهالی روستایی کوچک بنام بهانگر هستند و دوم آنکه با محدود نمودن جایزه ها به نفرات اول مسابقات شهرستان، ‌استان و کشور ارزش مادی جوایز و سرانه اختصاص یافته به کودکان روستایی افزایش یافت و هرچند تعداد دریافت کنندگان جوایز کمتر شد ولی ارزش مادی جایزه ها بیشتر بود.

اهدا کننده جوایز و برگزار کننده مراسم، اهالی روستا هستند که اتفاقا مدرسه فعال هم ندارد؛‌ به امید آنکه اهالی سایر روستاها در منطقه و کشور هم در همین مسیر تشویق شوند و شرایط به گونه ای شود تا بجای رقابت های مخرب و رایج میان روستاها، شهرها و استان ها هریک تلاش کنند تا با معرفی خود به عنوان حامی کودکان نخبه روستایی در منطقه خود، شکل تازه و مفیدی را از رقابت تجربه کنند.
امسال ۱۰ نفر از کودکان روستایی جایزه علمی نادهی را به همراه  ۸ مربی خود دریافت کردند و با حمایت عزیزان سایت خبری عصر ایران به هریک از آنها کارت هدیه نقدی و لوح افتخار و یک جلد کتاب مصور از تصاویر زیبا و تاریخی تقدیم شد.
علاوه بر اهالی روستا و مدیران و معلمان و دانش آموزان، جایزه نادهی میزبان مدیران اجرایی منطقه داورزن هم بود و هر یک با بیان و رفتار خود تلاش کردند تا به کودکان نخبه روستایی نشان دهند که ارزش تلاش و موفقیت آنها را می دانند و باور دارند که آینده از آن کودکان امروز است.

جایزه علمی نادهی با همت خیرین و خیر اندیشان فرهنگی امیدوار است تا به جایزه ای سراسری در میان کودکان و نوجوانان نخبه روستاهای ایران تبدیل شود و در این راه همکاری مردم و اهالی روستاها،‌ پدران و مادران فرزندان شهرنشین، بانیان خیر و خیر اندیشان و مدیران و مسئولان وزارت آموزش و پرورش و سایر نهادهای دست اندرکار ارزشمند خواهد بود.

 «عمارت بی بی» در روستای تاریخی «بهانگر» میزبان مراسم جایزه نادهی بود.