در نوامبر ۲۰۲۱، مارک زاکربرگ، نام فیسبوک را به متا تغییر داد و به یکباره تمام توجه ها به متاورس معطوف شد. قبل از فیسبوک، استیون اسپیلربگ، کارگردان مشهور در سال ۲۰۱۸ فیلم ready player one را ساخته بود که نمایی از متاورس یا “فراجهان” را به تصویر می کشید. اما آیا آنچه فیلم های علمی تخیلی و رمان ها از متاورس برای ما به تصویر کشیده اند، مطابق با واقعیت است؟ در این مقاله، ۶ باور اشتباه در مورد متاورس را بررسی خواهیم کرد.

1. متاورس پدیده جدیدی است !

متاورس در واقع نسل بعدی اینترنت و یا همان Immersive Internet (اینترنت غوطه ور) است. ما سالهاست که اینترنت دو بعدی را تجربه کردده ایم. متاورس قرار است نسل بعدی اینترنت به صورت ۳ بعدی باشد. کرونا به ما اثبات کرد روش های ارتباطی فعلی قادر به ایجاد تجربه با کیفیتی نیست و متاورس قرار است این تجربه سطح بالاتر را برای ما ایجاد کند. بنابراین، با این زاویه دید، متاورس چیز جدیدی نیست، بلکه چرخه و نسل بعدی اینترنت با تمرکز بر ارائه تجربه و ارتباط اجتماعی قوی تر است، که به همراه وب ۳.۰ غیرمتمرکز نیز خواهد بود.

2. متاورس به معنی ترک کردن زندگی فیزیکی و صرفا زندگی در دنیاهای مجازی است.

فیلم های هالیوودی را فراموش کنید. جالب است بدانید اتفاقا متاورس از حضور در دنیاهای فیزیکی شروع می شود. به عنوان مثال، اکنون شما از نرم افزار های مسیریاب در گوشی هوشمند استفاده می کنید. حال فرض کنید در متاورس، شما به کمک عینک واقعیت مجازی (AR) همان خیابان ها و جاده ها را می بینید که در میدان دید شما، راهنمایی های لازم نشان داده شده است. به عبارت دیگر، اکثر سرویس های واقعی متاورس، در مرز جایی بین دنیای فیزیکی و مجازی ارائه می شود، نه صرفا در دنیای مجازی.

3. در آینده متاورس های متعددی وجود خواهد داشت.

برای پاسخ به این پرسش بهتر است اول به این سوال پاسخ دهیم که”ما در حال حاضر چند اینترنت داریم ؟!”

پاسخ: یک اینترنت. در مورد متاورس نیز جواب همین است. بنابراین ما در آینده ۱ متاورس باز خواهیم داشت همراه با بی نهایت دنیای مجازی (مانند وب سایت ها در بستر اینترنت) که ما می توانیم بین این جهان های مجازی رفت و آمد داشته باشیم. البته مشابه شبکه های داخلی، یا همان اینترانت ها، هر سازمانی یا گروهی می توانند متاورس اختصاصی یا بسته داشته باشند.

4. متاورس یک تکنولوژی است.

در واقع متاورس، نتیجه همگرایی چندین تکنولوژی است. در متاورس، تکنولوژی های متعددی نقش دارند: واقعیت توسعه یافته (XR)، اینترنت اشیا (IOT)، هوش مصنوعی (AI)، ابر (Cloud)، پردازش روی لبه (Edge)، بلاکچین (Blockchain) و …

به عبارت دقیق تر، ردپای توسعه همه تکنولوژی های دیجیتال در ۲۰ سال اخیر در توسعه متاورس دیده می شود. تقریبا یک دهه است که تخت پروژه های”تحول دیجیتال” این تکنولوژی هادر سازمان ها پیاده سازی شده اند (در جهان) و اکنون آن سازمان هایی که به این موارد پرداخته اند، آماده ورود به دنیای متاورس هستند.

5. متاورس به زودی فراگیر می شود.

متاسفانه زیر ساخت های فعلی ارتباطی و پردازشی در جهان پاسخ گوی الزامات فنی متاورس کامل نیست. این جمله درباره کشورهای پیشرفته صادق است و  در ایران، اوضاع به مراتب بدتر است. اگر سرمایه گذاری جدی در حوزه زیر ساخت ها در ایران انجام نشود، طی ۵ الی ۱۰ سال آتی، ما به طور کلی از آنچه ارتباطات رایج در جهان خواهد بود، بی نصیب می مانیم، بنابراین سیاست گذاران باید توجه خاصی به این حوزه داشته باشند.

6. فعلا صبر کنیم تا ببینیم متاورس به کجا می رسد!

این یک صبر راهبردی نیست، بلکه یک فرصت سوزی است. همانطور که گفتیم، متاورس نتیجه همگرایی تکنولوژی هایی است که طی ۲۰ سال اخیر توسعه پیدا کرده و به بلوغ رسیده اند. ما در ایران، در مورد تکنولوژی های پایه نیز همین کار را انجام داده ایم. یعنی صبر کرده ایم تا ببینیم چه می شود. حال کار های انجام نشده در ۱۰ سال اخیر، اکنون در نقش زیر ساخت متاورس ظاهر شده اند و صبوری و انفعال بیشتر، موجب عقب ماندگی بیشتری خواهد شد. اکیدا و شدیدا توصیه میکنم در کشور  بر روی حوزه متاورس و تکنولوژی های پایه اش، سرمایه گذاری جدی شود.

شما می توانید متن کامل مقاله های ما را در صفحه ویرگول تیهو به این نشانی مشاهده فرمایید.